 |
| Κ. Συμεωνίδου -Shoes Stories (Ακρυλικό 60χ80) |
Ένας χρόνος πέρασε από την πρώτη μου ατομική έκθεση. Ένας χρόνος που δεν ήμουν ιδιαίτερα παραγωγική σ' αυτόν τον τομέα αλλά πιστεύω ότι μερικές φορές είναι αναγκαία η στασιμότητα σαν προετοιμασία και προεργασία για πράγματα που θα ακολουθήσουν. Κρατώ την αθωότητα και το χρώμα από την παλαιότερη δουλειά μου και πορεύομαι λίγο διαφορετικά και περισσότερο σύνθετα ως προς την θεματολογία με μικρές ζωγραφικές ιστορίες που τις συναρμολογεί κανείς στο μυαλό του και μπορεί να τις αλλάζει ανάλογα με την διάθεση του.
Αααα, τι ωραία! Είμαι ο σωστός άνθρωπος για εδώ. Ένας φίλος μου με λέει παντελώς άτεχνη και μου προσάπτει την κατηγορία ότι δεν ξέρω να βλέπω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει μια αγωνία κι ένας φόβος στα εικαστικά παιδιά ή με γελούν τα μάτια μου;
Δεν έχει σημασία κι αν δεν ξέρω να βλέπω, θα έρχομαι και μπορεί στο τέλος κάτι να μάθω!
Αθηνά
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά και είσαι ο σωστός άνθρωπος στο σωστό μέρος. Η τέχνη είναι γιά όλο τον κόσμο ή τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε να είναι. Και γιατί να σε γελούν τα μάτια σου; Αν νομίζεις ότι υπάρχει αγωνία τότε υπάρχει.
Να έρχεσαι και να εκφράζεσαι ελεύθερα, η επικοινωνία δεν είναι άλλωστε ο κύριος λόγος που φτιάχνει κανείς ενα ιστολόγιο;
Πολύ όμορφο! Μ 'αρέσει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι κατσαριδένιε μου, σ΄ευχαριστώ πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφή