Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012

Η αξία των σκουπιδιών (2)

Επανέρχομαι με κάτι ανέξοδο, χαριτωμένο και πρακτικό.
Κοσμηματοθήκη φτιαγμένη από ένα καφάσι μαναβικής...
Τα καφάσια είναι ιδανικά για πολλές κατασκευές, χρειάζονται όμως ενίσχυση γιατί είναι φτιαγμένα από λεπτές φλοίδες ξύλου. Εδώ το άφησα στην φυσική του κατάσταση καθώς θα τα αντικείμενα που θα φιλοξενήσει είναι ελαφριά.







Οδηγίες 
Πέρασμα με αστάρι- σε αντίθετη περίπτωση θα χρειαστεί πολλά χέρια. 
Αφού στεγνώσει το βάφουμε με χρώματα και υλικά της αρεσκείας μας. Εδώ χρησιμοποίησα υδατοδιαλυτά που είναι πιο φιλικά προς το περιβάλλον. 
Ζωγράφισα τα πλαϊνά και το μεσαίο κομμάτι  κι έκανα κολάζ στο επάνω. Άφησα λίγο παραπάνω τα χαρτιά για το κολάζ να μουλιάσουν στην κόλα για να ξεθωριάσουν και να φαίνονται πιο παλιά.
Στο τέλος το πέρασα με διαφανές βερνίκι. 
Για να κρεμαστούν τα κοσμήματα υπάρχουν πολλοί τρόποι. Εγώ επέλεξα καρούλια από κλωστές και τσιγκέλια από σύρμα. Τα σκουλαρίκια κρεμιούνται εύκολα από τα κενά που αφήνει το καφάσι. Μικρά κουτιά συσκευασίας μπορούν να χρησιμοποιηθούν αντί για συρταράκια.
Καλή επιτυχία!

13 σχόλια:

  1. Εξαιρετικά ευφάνταστο! Εύγε!
    Μέχρι που καταργώ τις παγοθήκες μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ! Εγώ χρειαζόμουν κάτι ουδέτερο, σκέψου το όμως σε ένα έντονο χρώμα τι ωραίο που θα δείχνει...(δύο σειρές σκουλαρίκια, δεν είναι λίγο...)

      Διαγραφή
    2. Ναι, στην περίπτωσή μου βέβαια θα χρειαστεί να επενδύσω έναν τοίχο με καφάσια, πράγμα που δεν είναι διόλου κακή ιδέα!

      Διαγραφή
    3. Βλέπω να έχεις δουλειά όλο το χειμώνα... :)

      Διαγραφή
  2. Καταπληκτική ιδέα ,πολύ όμορφη κατασκευή!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μμ, θα μπορούσε να κρεμαστεί στον τοίχο, κάτω από ένα κομμάτι καθρέφτη.
    Καλημέρα!
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ στον τοίχο το κρέμασα - δίπλα στον καθρέφτη...δείχνει μιά χαρά εκεί.
      Καλημέρα misoagnosti ! χαίρομαι που σε βλέπω κι από εδώ :)

      Διαγραφή
  4. Καλημέρα,
    μια και ασχολούμαι με κατασκευές ειδικά ξύλου, για τα καφάσια
    θα σου έλεγα να δοκιμάσεις και το πλαστικό χρώμα τοίχου, δεν
    χρειάζεται αστάρι, αν θέλεις πιο λεία επιφάνεια ελάχιστο τρίψιμο με απαλό γυαλόχαρτο και φυσικά αν το θέλουμε να γυαλίζει βάζουμε και βερνίκι ... χρησιμοποιώ πολύ σε κάτι τέτοια το πλαστικό και όχι τα ακρυλικά μου. Πολύ ωραίο σαν ιδέα και για να φιλοξενήσει πολλά μικροπράγματα, ακόμα και καλλυντικά ή γραφική ύλη :))

    Kαλημέρα !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Levina Vil
      Όποιος βιάζεται σκοντάφτει τελικά... Σωστή η επισήμανση περί πλαστικού και ακρυλικών και θα διορθώσω και την ανάρτηση. Τώρα που το διάβασα, θυμήθηκα ότι χρησιμοποίησα πλαστικό το οποίο και ανάμιξα με σταγόνες ακρυλικού για να πετύχω την απόχρωση. Αστάρωμα χρειάζεται οπωσδήποτε διαφορετικά θα χρειαστείς πάνω από δυο χέρια πέρασμα. Βερνίκι επίσης χρειάζεται (υπάρχει και ματ) για να μην γρατζουνίζεται με το παραμικρό.
      Να είσαι καλά :))

      Διαγραφή
    2. Έχεις δίκιο Κυπαρησία, να που εγώ δεν έβαζα το Αστάρωμα και ναι έκανα πάντα στα ξύλα δυο χέρια για να δέσει το χρώμα!
      Μου αρέσει αυτό πως συζητώντας μαθαίνουμε και δεν παιδευόμαστε για να φτιάξουμε κάτι!

      καλό βράδυ :)

      Διαγραφή
    3. Μιας και επανήλθες Levina να σου συστήσω να αποφεύγεις και το τρίψιμο με γυαλόχαρτο. Είναι λίγο επίπονο για τους γυναικείους καρπούς που σ΄ένα βάθος χρόνου αποκτούν προβλήματα... Χρειάστηκε να τρίψω ένα παντζούρι το καλοκαίρι κι ακόμη πονάει το χέρι μου- αν τα καταφέρω θα το αναρτήσω γιατί έχει ενδιαφέρον πως κατέληξε διακοσμητικά το συγκεκριμένο.
      Καλό βράδυ!

      Διαγραφή